Bob's Jazz Blog.

The Diamond Five

Jazzvrienden, in de vijftiger jaren van de vorige eeuw hadden de omroepen veel orkesten in dienst. Gelukkig maar want dat was een prima bron van inkomsten voor de musici. Zo uit mijn hoofd hadden we Het Metropool Orkest o.l.v. Dolf van der Linden, de Zaaiers o.l.v. Jos Cleber, The Ramblers van Theo Uden Masman (VARA), Malando van Arie Maasland, Het KRO Dansorkest van Klaas van Beek, The SkyMasters o.l.v. Bep Rowold (AVRO), het orkest Frans Mijts. En dan waren er The Diamond Five, geen omroeporkest maar een stel swingers van de eerste orde en medegrondleggers van de Nederlandse Jazz scene die regelmatig op de radio te horen waren.

De reden waarom ik dit zo uit het hoofd oplepel is, dat ik in die periode een beginnend drummertje was van een jaar of negen. En ik speelde de hele week door mee met de radiouitzendingen van deze orkesten. In mijn kamertje stond de drumkit opgesteld, de radio aan en dan……………….zacht meespelen op de drums want ja, we woonden twee hoog in de Zeilstraat in Amsterdam met buren naast ons, onder ons en boven ons dus het moest zachtjes.

Dat betekende dat elke week als de radiobode (dat heette toen zo) in de bus viel, ik de uitzendingen aanstreepte die ik ging meespelen. Uiteraard met The Ramblers van Theo Uden Masman met Jany Bron en Marcel Thielemans zang. De begintune en zeker de eindtune kan ik vandaag de dag nog steeds in detail herinneren. Altijd jammer als de eindtune inzette want dan was de uitzending afgelopen. The Ramblers eindigden  met de “Farewell Blues” met een gedempt trompetje van Ado Broodboom. Hoe zou het toch gegaan zijn met die man ?

En als dan deze blues werd ingezet sloot Theo de uitzending af met “maaaarrrrrr……… wij komen terug”  en dan volgde de datum van de volgende uitzending. Tjonge wat heb ik veel geleerd van het meespelen met dat orkest. Ik vond mijzelf toen al beter dan de vaste drummer van het orkest, Kees Kranenburg. Wel een goeie drummer, solide en technisch OK, maar een beetje saai. Haha.

Vaste prik was ook het meespelen bij Malando met zang van Frans Wanders en een zangeres die dacht ik, iets van Francisca of zo heette. Zo leerde ik een tango spelen en nog veel moeilijker, een “passo doble”. Daar moest je al aardig techniek voor hebben om dat mee te kunnen spelen.

Alle andere orkesten boeiden mij minder dus daar speelde ik niet mee. Maar dan……. op zaterdagmiddag. Dan kwam de uitzending van “The Diamond Five” . Van die mannen leerde ik jazz spelen. Met Cees Smal (tp), Cees Slinger (p), Harry Verbeke (tsx), Jacques Schols (bs) en natuurlijk John  Engels op drums.

Als ik zo op deze periode terugkijk, dan is dat met zekere weemoed maar ook met de gedachte, wat heb ik toen veel geleerd. Ik ben nu zestig maar kan nog steeds een prima tango en passo doble spelen al zeg ik hetzelf. Het was toch ook jong geleerd……..oud gedaan ?

"Bobbie" van Eekhout, Amsterdam 1958.

The Ramblers, helemaal links bandleider Theo Uden Masman

Orkest Malando (Arie Maasland) - 1955