Jazzvrienden, sinds enige tijd schrijf ik recensies voor het magazine HiFi Video Test (HVT). Hier een recensie uit het Mei nummer 2010.
De term “feel good’ wordt nogal vaak gebruikt voor een bepaald genre film of muziek en veronderstelt een zekere mate van spiritualiteit gepaard gaande met een gewoon lekker in je vel zitten gedachte en de flow die daarbij hoort.
Cor Bakker had een droom waarbij dit feel good principe een belangrijke rol speelt. Breng top muzikanten bijelkaar in een warm klimaat, lekker eten, een mooi Italiaans landschap en dan hoor je dat door de muziek heen, muziek die uit eigen repertoire bestaat. Dit concept ligt ten grondslag aan de CD “Elettra” die Cor maakte met toppers Jesse van Ruller op gitaar, Clemens van der Feen op bas en Hans van Oosterhout op drums.
Zijn de heren daarin geslaagd ? Een volmondig ja is hier op zijn plaats. We zullen nooit weten hoe de CD had geklonken zonder die perfecte feel good omstandigheden. Maar in ieder geval is er een prachtige CD afgeleverd en Cor gelooft heilig in het beoogde effect, dus wie zijn wij om daaraan te twijfelen ?
Het eigen repertoire is verfrissend en biedt de musici de mogelijkheid om op velerlei manieren hun muzikale emotie te uiten. Zoals de trend is tegenwoordig, wordt er volop gemusiceerd met verschillende maatsoorten zoals er ook een jazzwals wordt ingezet. Deze structuren geven musici de kans buiten de platgetreden paden te spelen
Iedereen komt aan zijn trekken op dit album. Natuurlijk voeren Bakker en van Ruller als solisten de boventoon. Maar in het nummer “Jesse Feel” wordt de contrabas in het zonnetje gezet. Het nummer is geschreven in een samba feel en wordt begonnen met een mooie geplukte bassolo die overgaat in een gestreken solo. En dan op een manier die doet denken aan Paul Chambers in zijn beste jaren.
En dat alles ritmisch ingekleurd door de geweldige Hans van Oosterhout op drums die er alles aan doet om de rol van drummer als time keeper te evolueren naar illustrator. Prachtig en smaakvol drumwerk.
Productioneel gezien is de CD perfect in balans en dat is logisch want de heren hebben hun sporen verdiend en missen het drammerige vernieuwen. De CD biedt veel afwisselende sfeerbeelden op technisch topniveau en dat alles binnen stukken die gemiddeld rond de vijf minuten duren en de luisteraar blijven boeien. Een mooi Nederlands product van Italiaanse bodem.
Cor Bakker “Elletra” – CB 06
0 Responses to “Recensie: Cor Bakker’s “Elettra””