Deze recensie schreef ik voor het HIFI Video Test Magazine – verschenen in het 9 September nummer.
De piano wordt wel de keizer van de instrumenten genoemd. En niet zonder reden. De mogelijkheden van het klavier zijn eindeloos in zowel harmonie als expressie en het ongrijpbare begrip van de “aanraking” van de pianist is al helemaal niet in woorden en noten te vatten.
Als dan mensen als Keith Jarrett en bassist Charlie Haden zich concentreren op een aantal indringende stukken zoals op hun nieuwe CD “Jasmine” dan realiseert men zich dat een piano en contrabas op zich voldoende kunnen zijn om alles wat een componist in een stuk wilde stoppen, er uit te halen. Maar dat kan alleen door de grote klasse van deze beide musici en de wil om datgene te verklanken zoals de componist het ooit bedoelde. Dat is in de jazz wel eens anders helaas waar de intentie van de compositie vaak ten onder gaat aan geldingsdrang van de uitvoerende musici.
De beide heren hebben er overigens wel lang over gedaan. Afgaande op de informatie uit het begeleidende boekje vonden de opnames plaats in 2007 in de zeer intieme omgeving van Jarrett’s huisstudio. En gegeven de bezetting van alleen piano en contrabas kan dat niet beter. Er is gewikt en gewogen, beslist en te licht bevonden, maar uiteindelijk zijn er acht juweeltjes gekozen en dan nu uitgebracht.
Zonder het geheel van deze CD tekort te doen zijn voor mij de uitschieters het bekende For all we know en Body and Soul. Er zullen talloze versies van deze standards zijn, maar dit zijn absolute topuitvoeringen. En tenslotte het wondermooie Don’t ever leave me, van het meesterlijke componistenduo Jerome Kern en Oscar Hammerstein II. Afkomstig uit de musical Sweet Adeline geschreven in 1929. De musical was een matig succes maar ruim tachtig jaar (!) na dato zullen Kern en Hammerstein zich postuum zeer vereerd voelen met deze uitvoering.
Een prachtige CD, simpel in bezetting, geniaal in uitvoering.
Keith Jarrett / Charlie Haden – “Jasmine” – ECM Records – ECM 2165
Bijgaand kort filmpje vertelt iets over de muzikale filosofie van beide heren en hoe zich dat vertaalt op Jasmine.
0 Responses to “Keith Jarrett & Charlie Haden: Jasmine.”