Deze recensie schreef ik voor HiFi Video Test Magazine – Nr. 11 – November 2010
Bob Brookmeyer
Ter gelegenheid van het optreden op het North Sea Jazz Festival 2010 van componist en trombonist good old Bob Brookmeyer vestigde Challenge Records de aandacht op het “Celebration” album van New Art Orchestra onder leiding van Brookmeyer.
Brookmeyer (1929) werkte in zijn carriere als uitvoerend musicus veel samen met baritonsaxofonist Gerry Mulligan en dat komt op deze CD sterk naar voren. Celebration bestaat uit vier delen te weten “Jig, Slow Dance, Remembering en Two And”. Deze stukken werden in 1994 gecomponeerd ter ere van Mulligan die de premiere van dit vierluik als gastsolist gestalte gaf.
De opnames van deze CD moesten het uiteraard stellen zonder Mulligan maar in de voortreffelijke baritonsaxofonist Scott Robinson werd een waardig opvolger gevonden die klonk als Mulligan in zijn beste dagen. Vooral de ballad “Remembering” wordt met veel gevoel en een warme toonzetting uitgevoerd in die vaak somberig donkere toon die de baritonsax kenmerkt.
Mooi gedaan is ook het stuk “Idyll” ,oorspronkelijk geschreven voor Lee Konitz,dat inderdaad een sterk romantisch karakter in zich heeft met ingetogen soli van Brookeyer himself, pianist Kriss Goessens en de Nederlandse saxofonist Nils van Haften die vooral in de hogere regionen herinneringen aan Stan Getz oproept.
Nergens gaat het orkest zich te buiten aan keiharde swing, maar deze uit overwegend Duitse musici bestaande band klinkt warm met verzorgde en niet alledaagse, soms complexe, arrangementen. Het enige wat deze band mist is het vlijmscherpe trompetkoper dat bepalend is voor een dynamische swing touch. Maar zeker de moeite waard voor de liefhebber van bigbands.
Bob Brookmeyer New Art Orchestra –New Works / Celebration – CHR70066
NB. Mijn laatste opmerking gold voor de hier besproken CD. Onderstaande opname dateert uit 1995 en laat een heel ander beeld zien van dit swingende orkest met zeer getalenteerde (toen) jonge musici. Let vooral op de waanzinnig goede drummer die dit complexe arrangement met vlijmscherpe sectie – en ensemble fiuguren speelt bij wisselende tempi.
0 Responses to “Recensie: Bob Brookmeyer’s Celebration.”