Als je zou spreken over “de moeder van alle zomersongs in jazz” dan is zonder enige twijfel Summertime uit Porgy and Bess de meest in aanmerking komende. Er is waarschijnlijk geen nummer zo vaak gebracht door professionals en amateurs. De oorzaak hiervan ligt vermoedelijk in het feit dat componist George Gershwin er een echte folksong van wilde maken en zich daarbij bediende van de zogenaamde pentatonische toonladder (C-D-E-G-A-C) welke een voor het oor logische volgorde van tonen is en daardoor relatief gemakkelijk te zingen. Het nummer is echter ook ontzettend vaak misbruikt door allerlei aankomende zangeressen. Reden waarom bij JazzCafe Alto in Amsterdam er een Summertime verbod is ingevoerd.
Summertime werd door Gershwin in februari 1934 als eerste song van de musical Porgy and Bess afgeleverd, gebaseerd op een gedicht van schrijver Du Bose Heyward die ook het script van de musical voor zijn rekening nam. De volgende twintig maanden werkte Gershwin volop aan de composities en orkestraties die volgens zijn opvatting uitmondden in een volksopera. Hij ging er zelfs enige maanden voor in het zuiden van Amerika wonen om de omgang met de bevolking mee te maken en te proeven van hun kerkgang en gospels.
Porgy and Bess ging in 1934 in premiere in het Alvin Theatre op Broadway en werd direct een flop. Het haalde 124 voorstellingen en dat was voor die tijd op Broadway, zeker voor de Gershwins, een afgang. Triest genoeg overleed Gershwin kort daarop en kon niet meer meemaken dat Porgy and Bess alsnog een succes werd. De musical ging wederom en nu met succes in productie op Broadway in 1942, 1953, 1976 en 1983 en kende een fenomenale filmversie in 1959 met o.a. Sammy Davis in een hoofdrol.
Summertime brengen als melodie is wellicht niet zo moeilijk, maar Summertime brengen zoals Gershwin het bedoeld heeft is uitermate lastig. In oorsprong is het een wiegeliedje maar er klinkt ook iets door van de landerigheid van het warme Amerikaanse Zuiden, de discriminatie, de dreiging en de worsteling van Porgy en Bess. Maar ook de zorg voor de toekomst van de kleine, ondanks een mooie moeder en rijke vader.
De mooiste uitvoering naar mijn mening is die van Ella en Louis, de intro van Louis gaat door merg en been.
0 Responses to “Ella Fitzgerald en Louis Armstrong: “Summertime””