Als je zoals ik de laatste tijd doe, me verdiep in de jazzindustrie in de breedste zin van het woord, dan schaam je je als jazzliefhebber kapot. De top van de professionele pyramide uitgezonderd, wat daaronder door gebrek aan professionalisme en onkunde bij stichtingen, instellingen, jazzpodia met goedwillende vrijwilligers maar wat aanrotzooit, is onvoorstelbaar. Iedereen wil aan jazz doen, met programmacommissies die allemaal geilen op het zelf organiseren van optredens, festivals en showcases. Dan hebben we nog de meer serieuzere instellingen die verzaakt hebben zich tot een weerbare en financieel goed geleide organisatie te ontwikkelen om daarmee voor continuiteit en draagvlak te zorgen.
Even een korte greep uit de gigantische flops van de laatste tijd:
- Stichting JazzImpuls die de strijd heeft moeten staken wegens gebrek aan belangstelling voor de concerten en podia die vervolgens zeiden dat ze niet meer hoefden te komen. Soms kan ik me daar iets bij voorstellen, als ik bijvoorbeeld de aankondiging zie van Francien van Tuinen. Francien van Tuinen ? Ja Francien van Tuinen. Denken ze nu echt bij JazzImpuls dat het publiek daar kwijlend van voorpret op afkomt ?
- De schouwburg in Deventer die recent een jazzfestival wilde organiseren maar daar vanaf moest zien wegens gebrek aan belangstelling.
- In Utrecht rollen ze vechtend over de vloer. SJU Jazzpodium houdt op te bestaan. Het bestuur wordt beticht van incompetentie en nu is het oorlog daar want er is een belangengroep opgestaan en die gaat er hard tegenaan.
- Al die ellende overziend heeft de HBO Raad besloten om het aantal muziekstudenten met 10% te gaan verminderen. Economisch gezien lijkt me dat een prima zaak, maar artistiek gezien is het natuurlijk om te huilen zo droevig.
- De Melkweg in Amsterdam heeft gemeend een tentoonstelling te moeten organiseren die gewijd wordt aan staatssecretaris Halbe Zijlstra vanwege zijn rol in de recente bezuinigingen. Toch te kinderachtig voor woorden.
0 Responses to “De jazzwereld – room for drastic improvement !”