Op 16 Augustus was het tweeentachtig jaar geleden dat Bill Evans werd geboren. Ter ere van deze gigant onder de giganten een aantal artikelen op dit blog.
“The longest suicide in history”, zo noemde een vriend Bill Evans’ jarenlange strijd tegen verslaving aan drugs. Al in de jaren vijftig raakte hij verslaafd aan heroine dat werd onderbroken met periodes waarin hij clean was. In de jaren zeventig raakte hij ernstig verslaafd aan de cocaine en dat was in feite het begin van het einde. Zijn gezondheid verslechterde en hij deed weinig moeite om te genezen. De genadeklap kwam toen zijn broer Harry in het voorjaar van 1979 zelfmoord pleegde nadat bij hem de diagnose schizofrenie was vastgesteld. Dit kwam Bill niet meer te boven en op 15 september 1980, pas eenenvijftig jaar oud overleed Bill Evans in het ziekenhuis aan een longontsteking en hepatitis.
De invloed van Evans als pianist, componist en theoretische vernieuwer in de jazz is onschatbaar. Mede onder invloed van klassieke componisten zoals Claude Debussy ontwikkelde hij een volstrekt eigen stijl en benadering van de jazz. Onder zwarte musici werd hij echter bekritiseerd omdat zij vonden dat er te weinig blues en swing elementen in zijn muziek te horen was. Men oordele zelf.
0 Responses to “Bill Evans: een gigant onder de giganten (4)”