Die vraag kun je jezelf stellen afgaande op het gedrag van deze fenomenale musicus. Of beter, hoort bij die status niet een uitgesproken gedrag ? Zeker waar het fotograferen en hoesten tijdens een optreden betreft ?
JazzTimes van 20 oktober j.l. ging uitgebreid in op het gedrag van Jarrett met het artikel “The madness of Keith Jarrett – will he be remembered more for his arrogance than his art ? “
Jarrett schaamt er zich niet voor om zijn publiek, of althans het fotograferende en hoestende deel daarvan, direct uit te maken voor “assholes” en van het podium af te lopen. Of het licht geheel uit te laten doen. Of tijdens een optreden een andere pianokruk te eisen of zelfs een andere piano.
Het artikel vermeld een gebeurtenis in San Francisco waar de eigenaar van de locatie Keystone Korner het geklaag van Jarrett zo zat was dat hij een babyfles met melk op de piano zette. Dat schijnt enigszins geholpen te hebben.
Het is voor een musicus van het kaliber Jarrett te begrijpen dat hij zich stoort aan hoesten en fotograferen, zeker als je de intensiteit waarneemt waarmee hij musiceert. Waarschijnlijk ziet hij het als een aanval op zijn integriteit of waardigheid en dus ego.
Vraag is natuurlijk, hoe ga je er mee om ? Want met de manier waarop hij reageert loop je het risico dat of het publiek weg gaat blijven of dat je later alleen nog maar herinnert wordt aan je gedrag en niet aan je spel.
Lees het artikel en alle reacties daarop in JazzTimes en volg deze link:
http://jazztimes.com/articles/107294-the-madness-of-keith-jarrett
en luister ook even naar zijn fantastische solo live uitvoering van “Facing You”
0 Responses to “Is Keith Jarrett wel helemaal in orde ?”