Dit stuk reken ik tot mijn favoriete Thelonious Monk composities. Op 10 oktober 1917 werd Monk geboren en dus reden om weer even stil te staan bij dit fenomeen.
Jackie-ing is een stuk dat alles vertegenwoordigt waar Monk voor staat. De melodielijn schuurt en heeft onverwachte wendingen. De harmoniën die ontstaan op Monk’s comping zijn verassend en onverwacht getimed.
Een lust voor het oor is de groove die bassist Sam Jones en drummer Art Taylor produceren. Perfect gesynchoniseerd stuwt het duo de melodie en solo’s naar voren met de meest effectieve middelen, dus geen neurotisch Tony Williams gehengst. Het is deze rythmische basis die als muzikaal reliëf voor de solo’s een perfecte context creëert.
Voor een uitgebreide analyse van dit stuk beveel ik graag deze blogpost aan: Anatomy of Perfection
0 Responses to “Anatomy of Perfection – Monk’s ‘Jackie-ing’”