In 1974 stopte Buddy Rich met zijn BigBand en opende een club in New York “Buddy’s Place” waar hij met een septet ging werken. Dit gaf Buddy de kans met een nieuwe sound te experimenteren en ook bleek hij Afro invloeden te hebben opgedaan want congaspeler Jimmy Maelen die eerder met Jimmy Hendrix werkte, werd vast lid van de nieuwe groep. Voor de saxen contracteerde hij Sonny Fortune en Sal Nistico, de laatste afkomstig uit de Woody Herman Band. Kenny Barron speelde zowel piano als keyboards en het septet werd gecompleteerd door Jack Wilkins op gitaar en Anthony Jackson op bas. Van deze bezetting kwam in 1974 een live recording uit met daarop o.a. Chameleon van Herbie Hancock. De compositie is gebaseerd op een funky bassline (die Hancock zelf op synthesizer speelde) en slechts twee accoorden (Bes M7 en Es7). De conga speelt een prominente rol in dit stuk. Het instrument is afkomstig van de Congolese Makuta-trommel en door slaven meegenomen naar Cuba waar het een grote rol speelde in de ontwikkeling van Afro-Cubaanse jazz.
Buddy Rich Forever !!