Uit mijn vinyl collectie is vandaag de beurt aan Buddy Rich, “the best drummer in the world “. In 1974 nam een collega deze plaat voor me mee uit New York en dus lag ik op andere liefhebbers voor want hier was deze plaat nog niet te krijgen.
De plaat werd uitgebracht op het New Yorkse label Groove Merchant GM 528.
De laatste tijd ben ik mijn vinyl collectie aan het uitspitten althans wat er nog van over is. Veel is op Koninginnedag van eigenaar verwisseld behalve de beauties die ik eerder besprak zoal Pet Sounds en My Generation. The Roar of ’74 van Buddy Rich heeft Koninginnedag overleefd en dat komt maar door één nummer.
Het album viel zwaar tegen. Buddy Rich en zijn band zijn op hun best als ze live spelen maar dit is echt een studio album. Glad opgenomen, glad geproduceerd en bakken echo. Qua opnamegeluid een hoog Ray Conniff gehalte.
Met één uitzondering: het Ellington stuk Prelude To A Kiss. In een waanzinnig mooi arrangement van Greg Hopkins en met een weergaloze rubato intro en outro van de saxofoon sectie, is dit volgens mij één van de beste uitvoeringen van dit Ellington stuk.
Rich zelf speelt voor de verandering een heel bescheiden rol met alleen maar brushes en je hoort hem zichtbaar genieten als hij op 2:14 roept “beautiful !”
Het stuk werd voor het eerst opgenomen door Ellington in 1938 en volgens experts is het “adapted” op basis van een melodie van saxofonist Otto “Toby” Hardwick, lang lid geweest van het Ellington orkest. In hoeverre adapted staat voor jatwerk is niet duidelijk. Lees meer hierover op JazzStandards.com