Bob's Jazz Blog.

Links: Chano Pozo, rechts met bril en pet Dizzy Gillespie

Het is de vraag of en  hoe Latin Jazz zich ontwikkeld zou hebben als in 1947 de Cubaan  Chano Pozo niet naar New York zou zijn gegaan. Het is zeker dat hij de link legde tussen de muziek van de vroegere slaven in Cuba die de Afro-Cuban muziek ontwikkelden en de Latin-Jazz zoals die in trompettist Dizzy Gillespie een voorvechter vond. Pozo (1915 – 1948) groeide op in de voormalige slavenwijk van Havana die bol stond van criminaliteit. Het duurde niet lang of de jonge Pozo werd veroordeeld voor een misdrijf en belandde op dertienjarige leeftijd in een opvoedingsgesticht. Hij bleek echter een formidabele aanleg voor de conga te hebben die hij steeds verder ontwikkelde. Hij was fysiek groot en sterk en een notoire vrouwenversierder die allerlei baantjes als chauffeur en bodyguard had. Met zijn vrienden vormden ze zogenaamde “rumberos” en dat zijn de groepen die met muziek, zang en dans de Afro – Cuban muziek ontwikkelden. In 1947 ging Pozo naar New York waar hij in contact kwam met trompettist Dizzy Gillespie  en zijn bigband. Dizzy werd een groot bewonderaar van Chano Pozo en samen schreven ze het nummer “Manteca” waarmee ze in September 1947 in Carnegie Hall debuteerden. Verassend genoeg is er een uitstekende opname bewaard gebleven op You Tube. (Detail: bij de 8e maat van de tenorsolo speelt de saxofonist een riffje van Blue Moon !)

Bron: Wikipedia