Bob's Jazz Blog.

Deze recensie schreef ik voor het HiFi Video Test Magazine, nummer 9/2012.

In de jaren 1940 – 1950 was er een lichting Amerikaanse componisten aan het werk die zijn weerga niet kende. De componisten Irving Berlin, Jerome Kern, George Gershwin, Harold Arlen en Cole Porter met in hun kielzog tekstdichters Oscar Hammerstein II, Ira Gershwin, Lorenz Hart, Sammy Cahn en Johnny Mercer waren goed voor duizenden composities,  geschreven voor Hollywood films en Broadway Musicals. Daarmee creerden ze wat tegenwoordig het “Great American Songbook” wordt genoemd.

De ongekroonde koning was zonder twijfel Cole Porter. Niet alleen vanwege zijn omvangrijke oeuvre (ruim duizend composities) maar nog meer vanwege het feit dat hij niet alleen de melodie maar ook de teksten schreef. Porter was een zoon van rijke ouders en werd nog rijker toen hij, ondanks dat hij homosexueel was, trouwde met een van de mooiste en rijkste vrouwen van Amerika. Niet voor niets zei hij altijd dat hij “rich rich”was. Maar het leven had voor hem ook een schaduwkant nadat hij bij een ernstige val van een paard verbrijzelde benen opliep, waar hij zijn hele leven hevige pijn aan zou houden. Ondanks vele operaties moest hij aan het eind van zijn leven toch een been missen.

Fascinerende verhalen en wie daar interesse in heeft kan ik het boek “Geniuses of the American Musical Theatre” aanraden van Dr. Herbert Keyser (ISBN 978-1-4234-6275-0 – Applause Theatre & Cinema Books) met leven en werk van achtentwintig Amerikaanse componisten.

Dat Porter’s muziek nog springlevend is mag bekend heten en de jazzwereld heeft de afgelopen decennia dankbaar gebruik gemaakt van de gigantische nalatenschap van bovengenoemde heren. Het moet een hele opgave geweest zijn voor gitarist Philip Catherine en producer Hein van de Geyn om uit de meer dan duizend stukken van Porter’s hand een selectie van elf composities te halen.

Maar het is de moeite waard geweest want er is een wonderschone productie gemaakt van “Philip Catherine plays Cole Porter”. Met gelukkig geen hemelbestormende arrangementen maar warm opgenomen stukken met oog voor de sfeer van Porters vaak geniale composities en gevoel voor wat hij met zijn muziek wilde uitdrukken.

Het is in zekere zin een ingetogen en zeer doordachte CD geworden met naast Catherine de prachtige muzikanten Karel Boehlee op piano, Philippe Aerts op contrabas en Martijn Vink op drums. Martijn Vink kennen we als een energieke drummer maar op deze plaat legt hij een mooie basis met voornamelijk brusheswerk en ook dat beheerst hij volledig.

Philip Catherine  Plays Cole Porter – Challenge Records – CHR 70166.